Her zihin yerleştiren, oraya savunma sistemi atar. Kritik kelimeler kale kapılarını kilitler. Kale insan! İnsan savunulan bir şey! Masumlaştırılmış kelimeler dost sanılan, bahçeye döner kale, kapısı olmayan bir bahçe. En fazla “Photenia Red Robin” sınırlar.
Kelimeler zil, kelimeler çan, kelimeler ezan bir şeylere çağıran. Kelimeler küfür, kelimeler alarm bir şeylerden kaçıran. Tehlike çanları çaldığında insanı kavgacı yapan. Savaştıran da onlar. Kel imgeler, kel alakalar.
Kelimelerin ardında ne var görmez kimse. Kelimeler neler yaptırır bilmezler. Kelimeler uyandıran, kelimeler uyutan. Bünyede gözler açan. Kalp gözünü kör eden. Aklı devreden çıkartan, sigortaları attıran. Gelip geçici, sıraya dizilmiş, sırasını bekleyen, sırasını kaybeden, bazısını sıradan çıkartan, bazısının sırası hiç gelmeyen kelimeler.
Kelimeler komut, kelimeler emir. Kelimeler insan için her şeyi tanımlayan, kimin kim olduğunu ifşa eden. Kel imâlar; ameliyat masasına yatırılıp içinde ne var irdelenmemiş. Kelimeler içi dışına çıkartılmış, bağırsakları deşilmiş. Kurtulmak ne mümkün! Kelimeler tüm zamanlarda tüm anlara kutsal ekmek gibi sunulan. Bazen kutsal şarap, aşk şarabı olan.
Kutsal bir yazı da kelimelerle yazıldı. Adi bir düzenek te kelimelerle düzüldü. Bir yere varan kelimelerle vardı, yolda kalanı yolda bırakan da kelimeler. Adamı öldürten kelimeler, adamı adam kılan da onlar. İnsandan daha kıymetli daha öndeler. El alem ne der? Neyin günah olduğunu sopasıyla kafalarda kıran da, kulakları sağır ederek çeken de onlar.
Kim çıktı onların üstüne, sörf yaptı? Kelimelerle zevkin doruklarına çıkan var mı? Kim kelimeler altında nefessiz kaldı, boğuldu gitti? Kelimeler sözse yetenek! Kelimeler İsrafil’se sırra üfüren! Kelimeler yalanla kurgulanmışsa; hakikatin üstünü örten!
Kelimeler deniz derya! Kelimeler bataklık! Hala kelimeleri analiz edip anlamayacak mı insan? Hala uzandığı cümlelerin yataklarında uyuyacak mı? Kelimelerin hakiki manalarını bulup yaşamını biraz olsun anlamlandırmayacak mı? Sözlerle hayatını aydınlatmayacak mı?
Kelimeler insanı bir adım öne çıkartan, tüm hayvanlık aleminden. Böcekleşmiş zihinlerden kurtaran. Ot gibi doğduğu yere çakılıp kalmasını önleyen.
Kelimeler adamı rezil eden, insanlıktan düşürüp sefil eden. Kelimeler büyü, büyücü yapar insanı, büyüler büyüler yaşar büyüleyen. Kelimeler düğün, dernek, şan. Kelimeler savaş tamtamları! Davullar, zurnalar ölümü haber veren. Kelimelerle girer insan vallahlarla, billahlarla valhallaya. Kelimeler notalar arasındaki armoni, melodiler kuran. İnsanlık kelimelerle yaratılan senfoni. Kelimeler jazz, kelimeler emprovize yaşam. Kelimeler arabesk, adamı üzen, keder batağında kader kurbanlarını seçen. Kelimeler kimseyi aç, açıkta bırakmayan.
Kelimeler terzi. Kelimeler terazi. Tartan. Günü geldiğinde adalet olan. İnsanın ne menem kaç paralık olduğunu gösteren. İnsanları bıçak gibi kesen, ikiye ayıran. Kelime amaç edinilen. Cümle kelimenin ötesini görüp arzulanan. Onlar da ikiye bölündü dörde katlandı iyi kötü anlayışlarla. Onlar da doğru yanlışla sekize, güzel çirkinle onaltıya, gerekli gereksizle sonsuza bölündü. Tek başına kendine yer bulana kadar.
Bir toplumun içinde olmak kişinin kendi için tehdit. Orda kelimeler yanılgılarla başlar.
İnsan kelimeleri anlamadan kelimeleri yanlış kullanan. Öğretenlerin ne öğrettiğini bilmediği kelimeler. Kelimeler medeniyete uzanan. Kelimeler cehalet kokan. Cehalet bok kokusu.
Kelimeleri sevenler, kelimelere alışanlar. Kelimelerden nefret eden kelimelerden kaçanlar. Kağıtlara yazılan kelimeler, akla çizilenler, insanda gönül yaratıp bahçe düzenler, kelimelerle ömürden bir roman çıkartanlar. Ruha ekilen, sulanan, asırlık çınarlara dönenler. Ruhlardan sökülüp atılan, yol kenarlarında çürümeye bırakılanlar. Ey insanoğlu kim düzenleyecek yolları, bahçeleri senden başka senin için? Kime bırakacaksın, kime? Kime terk edeceksin kendini? Hard Rock çocuğun süt annesi! Gel şimdi sen buna da inan, her denilene inanan! Öyle ya da böyle.
Kim ele geçirir kelimeleri? Kim dünyanın hakimi olmak ister? Yobaz kuyular kazanlar! Müzikle şarkılarla ruhlara yazılar yazanlar. Sanat işlerine gelmeyenler! Söyle! Sanattan anlayan neyi ele geçirir? Ve Tanrı sanatı yarattı valhallaya onlar ulaşamasın başaramasın diye! Ticaretle kendilerini mahvetsinler diye! Şiir tam da bu yüzden kıymetli. Kelimelere tapanlar! Şiir olamayanlar! “Alopesi Areata” imgeler! Yağsız, tatsız tuzsuz kuru kuruya beyin düzmeler. Yaşama renk veren insan sesinin kıvamı. Kelimelere ruh yükleyen de. Cin gibiler kelimelere cin yüklerler. 3 dileklerini gerçekleştirecek cinler. İnsan! Kelimelerle empati kuran.
Her insan için her kelime başka bir ifade, her biri başka bir parmak izi herkeste. Kişi o kelimeyle ne yaşayıp ne tecrübe ettiyse o canlanır zihninde. Binlerce kelime binlerce değişik bağlantı. Birbirini anlamak tam da burada imkansız. İmkansızı imkanlı kılan sözler! Devşirilenler! Olmayacak bir şeyi oldurmak kelimelerle. Olacak bir şeyi ortadan kaldırmak. Kelimelerle iyilenen, kelimelerle kutsananlar. Kelimelerle kötülenen, kelimelerle yasaklananlar. Vebalı zannedilenler, hakikaten adamın tuttu mu yakasını bırakmayan hastalıklar. Yanlışlananlarla, doğrulananlarla, kelimelerle kandırılmak. Kullanmak için insanı kullanışlı hale getirmek. İnsan şimdi ne için nerde kullanılacak?
İnsan ne söylendiğinden ne anlar? Beden dilinde sessiz cümleler. Tecrübe dilinde meleklerin fısıltıları. Rüya dilinde kutsallığın yolu. Kutlu olan, kutlanacak olanın haykırışları. Kim rüyasında ne görür, ondan ne anlar? Bu okyanusta balık tutmaktır. Kim güzel bir rüya yakalar, kim kabus ve korkularla uyanır?
Biri bir şey söyler, dinleyenler ondan başka bir çok şey anlar. Ve oturup yıllarca onu düzeltmeye çalışırlar. Kelimelerle oynar bazen halay çekerler, bazen savaşırlar. Bitmek bilmez kelimelerin kel alakalığı ve aslen ne olduğu. Kelimeler hakiki hedeflerine doğrultulursa insanı bulur insan kendinde. İnsanda insan zihni açılır.
Ve tanrı ademe kelimeleri öğretti. Ve adem tanrıyı hiç görmedi. Sadece hissedebilirdi, hissetti.
Tanrı Rab. Rab öğretmen.