Gayrı meşru çocuk yoktur, gayr-ı meşru ebeveyn vardır. Charles Bukowski
İnsan genlerden ve fikirlerden oluşur. Genler maddi ve beden, fikirler manevi ve ruh dediğimiz mana boyutunun genleri. İnsanda tecrübeyle sabitlenirse akıl oluşturur. Tecrübesiz akıl sokma akıldır. Sokma akılla kişide akıl olmaz. Bu ancak aklın çakmasıdır. Birinin aklını kafana çakmak, bu senin değil başkasının aklıdır. Orda pis pis sırıtır, emanet ceket gibi… Aklın emeği verilmeli, zekatı ödenmelidir. Bebekteki bacaklar gibi kullanmadığın şey senin değildir, kullanmadıkça olmaz. Zengin sanılanların çoğu tam da burda yanılır, entel burjuva olamazlar. Biriktirdiklerini kendilerinin sanır, hakiki yoksullardan kalırlar, yeteneklerden yoksundurlar. Çirkin işlerle entel burjuva, rol model olunmaz.
Konumuz zengin değil, konumuz babası olan bir varlık olmak. Ne idüğü nerden geldiği belli olmak. Çirkin fikirler verenleri kendine baba seçen ya terörist olur, ya sapıklaşır, aptallaştıran babalar vardır. İnsanda bilinçaltına atılan fikirler davranış olarak onun manasında su yüzüne çıkar.
Bir de fikir babası belli olmayan vardır. Onda ne akıl vardır, ne fikir. Kişi fikir babasının kim olduğunu bilmiyorsa gayr-ı meşrudur. Aklı fikri olmamak insana piçlik yaptırır.
Konunun özüne iniyorum ve anlamaya çalışıyorum. Bizdeki baba anlayışı gensel babadır. Her gensel baba iyi fikirler verecek diye bir şey yok. Hele akılsızsa fabrikası olmayan ülke gibidir. O da iyi, kaliteli fikirler üretemiyordur. Fabrikasız ülkeler diğerlerinin kölesidir. Akılsız baba da diğerlerine köle yetiştirir. Verdiği fikirler merdivenaltı, kalitesizliği satan, köleliği savunan ve sevdirmeye çalışan fikirlerdir.
Hıristiyanlar buna vaftiz babası dediler, henüz akıllı rol modeller yokken. Öngörü; öngörüyü karşılayacak olgu yokken sadece suyla ıslatmaya takıldı kaldı. Ve birbirlerini anlamsız anlamsız ıslattılar durdular. Suyun serinliği halkların akılsız işler yapmalarını biraz dondurdu, durdurdu. Ve devlet yaratmak için fırsatçılara boş alan sundu. Hırsızdılar, soyguncuydular, yağmacı, talancıydılar. Hırsız bir adamın yaratacağı devlet emperyalist bir devlettir. Emperyalist devlet dışarda soyacağı bir devlet bulamazsa, kendi kendini soyar, soyup soğana çevirir. İspatı engizisyon mahkemeleridir. Emperyalist zihin yiyecek kimseyi bulamazsa kendi kendini yer. İspatı psikjolojik hastalıklardır. Kendi kendini yiyor musun, öyleyse zihnini sorgulaman lazım, fikir babanı bulup tartmalısın.
Fikir babası çok önemli. Sağlam bir fikir babası olmayan gayr-ı meşrudur. Esas gayr-ı meşru budur. Bu fikirler ruha ekilen tohumlardır. Ve doğduktan sonra çocukken ekilir. Gensel baba çocuğu için bu fikir babasını da seçen kişidir. Hakikaten gram aklı yoksa seçemez, korkularıyla seçmek akılla seçmeye taban tabana zıttır. Akılsız korkularıyla yüzleşir, korkularının zıddını korkularına rağmen seçerse daha akıllıcadır. Genelde korkularını yenemez çocuk gayr-ı meşru olur. Çünkü oraya korkutarak, önüne gelen zevkle fikir ekmiştir. Bu fikirler sürekli çatışır ve kötülüğü emrederler.
Atatürk akıllıdır, iyi bir rol model, iyi bir fikir babası. Dünyada emperyalizmi ve terörizmi yenen tek adam. Bir de onu kötüleyenler var, gayr-ı meşruluğu övdüklerinin farkında bile değiller. Atatürk’ü sevmeyen, esasen aklı sevmez, akılla sorunu vardır. Aklı kötüye kullanan vicdansız insanlara denk gelmiş, akıldan çok çekmiş ve aklı kötü bir şey zannetmiştir. Oysa Atatürk dünyada emperyalizmi ve terörizmi aklıyla yenen tek adam. Çünkü onda matematik var. Fikir babası matematik. Matematik cebrail. Cebir El İl.
Yazarlardan akıllılar iyi fikir babalarıdır. Çocuk çaresizse, açıp kitap okumalı. Kendi babasını seçmeli. Fikir babasını bulmalı. Gayr-ı meşru olmayı kim ister?
Genler beden için neyse, fikir insan için odur. Bozukluğu adamı yaşamda piç eder.
Gayr-ı meşruluğu müsbet nizami hale getirmek söylenecek tüm sözleri anlamsızlaştırır. Söz söyleyemeyen, sözden anlamayan henüz hayvandır. Her ne kadar teknolojiyle sarılıp sarmalanmış, kundaklannmış, her ne kadar cennetvari bahçelerde aşk şarapları yudumlasa da. Evet bir gün hakiki bir günde cebrail çıkıp gelecek karşısına dikilecek. Matematikle yüzleşecektir. Hayvanın piçi olmaz. Piçliğe inanan ve ondan sakınan için hala kurtulma umudu vardır.
